Vervolg:
Die avond reed ik naar meneer Visser.
Hij bezat een schattig klein huisje met een enorme heide erachter. Die was helemaal omheind met schapengaas.
Daar ging mijn voornemen om nee tegen de man te zeggen.
In plaats daarvan maakte ik een plan om al mijn schapen ernaartoe te brengen en met de andere kudde nog een afgelegen heideterrein [...]

Vlak bij de twee Kiekenbergen waar mijn schapen moeten grazen ligt een heideveld van een particulier, die gebeld had of we daar niet een paar nachtjes langs konden komen om de boompjes eraf te eten.
Henry had toegezegd, en ik plaatste een nachtraster.
Toen ik op die heide stond met een hongerige kudde kwam er een wandelaar [...]

Ben ik even blij dat ik ‘m zag aankomen, die enorme regenbui met hagelstenen?
Net op tijd om mijn dames in een raster te zetten en naar de bus te rennen.
Daar zitten we nu met zijn drieen, knus achter beslagen ramen, ingesloten door dikke stralen water met ijsblokjes.
Er zijn momenten waarop ik blij ben dat ik [...]

De cameraploeg is langsgeweest op de bloeiende Merskenheide. Zo ziet het leven eruit als de zon schijnt.
Fred heeft mooie opnames gemaakt, en de requisiten (croissantjes en ander achtergrondlekkers) werden verzorgd door Patricia (naast het zoeken van sleutels en scripts).
Er is een truukje dat je het filmpje hier gelijk ziet, maar ik krijg het niet voorelkaar.
Dus [...]

De schapen stonden vol verlangen te wachten tot het grote vreten weer kon beginnen. Blij stroomden ze uit het net, begeleid door een enthousiaste maar nog steeds niet al te snuggere Amy.
Er zijn dagen dat ik er welgemoed vanuit ga dat het steeds beter zal worden met Amy, maar er zijn ook dagen dat ik [...]

Zo, de krant gehaald.
Beslopen door een fotograaf met een telelens.
Het Agrarisch Dagblad, de krant die jullie natuurlijk allemaal in de bus krijgen.
Voor degene die net zijn/haar abonnement heeft opgezegd is hier het artikeltje.
(Om het te kunnen lezen moet je erop klikken, tenzij je bionische ogen hebt).
Let vooral op de titel!

De zonnige heide lachte me toe toen ik eindelijk weer in Ureterp was aangeland.
Ze bloeit!
Tussen heuvels van sappig groene kraaiheide staan ineens allemaal paarse pollen te stralen.
Dit is het perfecte decor voor een schaapskudde.
We hebben heerlijk de hele middag over de idyllische vlakte gezworven en ondanks de romantiek net op tijd een veld gentiaantjes kunnen [...]

Terwijl Erika in de regen op mijn schapen lette stond ik vandaag met hulp van Gaby dozen in te pakken in de Kennemerduinen.
Het is zover. Het boshuis moet worden leeggeruimd. Het uitstel tot half september is gestrand op een ambtelijke vakantieperiode.
Het geeft een weemoedig gevoel te weten dat ik hier voor de laatste keer in [...]

Een onbedwingbare zin om te stapelen overvalt je als je over de smalle paadjes van de Ecokathedraal loopt.
Dat zou je ook kunnen doen, want er liggen gebruikte stenen en stoepranden in grote bergen.
Mijn schapen staan nog geen kilometer verderop te herkauwen, en ik onderzoek of de Ecokathedraal te begrazen valt.
Ik ben in Mildam, in de [...]

Ik zit in een restaurant en ruik naar schapenstront.
Het zit in grote vlekken op mijn broek en ook onder de zolen van mijn schoenen.
Ik doe alsof het heel normaal is om zo te ruiken, want ik heb honger en het regent.
Bovendien ruiken al mijn broeken inmiddels zo, dus er is niks aan te doen.
De bediening [...]