zandbak

“Oh jee!”, dacht ik toen ik vanavond de regelmatig onregelmatig verschijnende nieuwsbriefmail van Gerrie Hondius opende, waarvan bij het lezen me altijd het gevoel bekruipt dat ik maar wat loop te lanterfanten in het leven. “ik heb al tijden niks geschreven!”

Niet dat ik ook werkelijk niets beleef…integendeel. Het heeft alleen wel verdomd veel met, hmm, een bepaalde diersoort te maken.
Er komen schoolklassen bij de herder op bezoek, en verzorgingstehuizen met een busje. Ik vond een adder van 40 cm in de vacht van een schaap, ik leidde ontsnapte schapen door een woonwijk en viste dode rammen uit een sloot (beide laatsten niet uit mijn kudde, gelukkig)
Zaterdag werden onder grote publieke belangstelling de schapen van hun vacht ontdaan.
Highlight van vandaag was dat ik samen met een vriendin schapenkeutels tot briketten heb gestampt in een handzaam vormpje. Voor in de kachel als het kouder wordt.
Terug naar de zandbak. Ook een creatief proces…