Slang

Superweer om herder te zijn. Zo had ik het ongeveer in gedachten toen ik aan deze klus begon.
We zijn vandaag op de heide geweest. In het zonnetje tussen de vennen. Het is hier heel stil, op de vogels na. Die zijn nu volop hun territorium aan het verdedigen en het is een feest om daar tussen te wandelen. De schapen worden steeds braver en de honden steeds zelfstandiger. Het was dus een makkie. Het gebied staat bekend om zijn rijkheid aan amfibieen en reptielen. Van heinde en verre komen biologen om onderzoek te doen naar slangen. Er zitten trouwens ook dassenburchten, wat de slangenstand natuurlijk niet ten goede komt.

We waren net in kolonne op terugweg naar het raster, toen opeens…in het stukje droge heide voor me lag een enorme slang! Een hele dikke grijszwarte, met de omvang van een flinke leverworst en een lengte van minstens 60 cm. Ik liep voorop, met ongeveer drie meter voor me de slang en 5 meter achter me de schapen in een flink tempo. Ik kon ze nooit meer stoppen.
Dan maar over de slang heen, en zien wat er gebeurt. Een schietgebedje.

Slangen blijken razendsnel. Voordat het eerste schaap de plek van de slang had bereikt was het beest in geen velden of wegen meer te bekennen. Niet slecht voor een leverworst zonder pootjes. En omdat ik m niet zo lang bekeken heb weet ik nu nog steeds niet of we aan een giftige zwarte adder of een onschuldige gladde slang zijn ontsnapt.

Daarna de stoute schoenen aangetrokken, nu ja, Tevasandalen, en in de Tjonger geplonsd. Nee, geen muggen vandaag. Het water is bruin en daardoor al best lekker opgewarmd. Heb zelfs baantjes getrokken. Daarna met een pannetje warm Tjongerwater mijn haren gewassen zodat ik nu glimmend rond mijn busje scharrel.