www.tegrazen.nl

een zomer vol gemekker … berichten uit Friesland

he, een lammetje


   22 jan

he, een lammetje

De lammertijd begint.
En Henry is vandaag met vakantie gegaan, op een verre reis.
Voor het eerst in mijn leven ben ik daarom verantwoordelijk voor ongeveer duizend schapen. Duizend schapen!
Het merendeel daarvan is nogal drachtig, behoorlijk zwanger of enorm in verwachting.
Als harige walrussen waggelen ze door de wei.
Het is zaak om ze nu niet te veel te verontrusten.
Met mijn eigen kudde lukt dat niet.
Duopenotti herkent me gelijk en slaakt een doordringende, schapenoren oprichtende mekker, waarna de hele kudde zich om me heen verzamelt om me te begroeten. Hartverwarmend, zoiets.
Gek, Twiggy heb ik nog niet teruggezien. Nu ze dik en rond is lijkt ze me vergeten, het ondankbare diertje.

Mijn dames zijn als eerste uitgerekend.
Wellicht herinner je je de grote bultrammen nog die in augustus ineens hun opwachting maakten.
Deze rammen schijnen allerliefste kleine lammetjes te produceren, die pas later gaan groeien als kool en uitdijen tot ongekende vlezigheid.
Mijn schapen zullen dus relatief makkelijk bevallen.
Als de rammen vanaf dag 1 productief geweest zijn komen de eerste lammetjes morgen al!

Ik heb vandaag als schapenboerin mijn ronde gemaakt langs alle kuddes.
Ze staan verspreid van Wolvega tot Appelscha, in groepjes van honderd of tweehonderdvijftig.
Ik timmerde vandaag palen, sleepte met rollen gaas, sopte door modderplassen en sprong over te brede sloten.
Daarnaast verplaatsten Muis en ik een gedeelte van een kudde en vingen we een schaap met een zeer pootje voor een spuit antibioticum.
Everaert, de buurman van Henry, wees me de weg.

Als laatsten gingen we op bezoek bij een gedeelte van de kudde waar Henry mee werkt, die de Truuskudde heet, naar het lievelingsschaap van Henry.
De Truuskudde bestaat uit drie groepen die niet al te ver bij elkaar vandaan staan.
Deze groep, een van de twee zonder Truus, stond in een grote wei achter een mooi boerderijtje.
Ook hier zijn enorme rammen op bezoek geweest.
Rammen met dikke ruggen en lieve bruine hangoren. Maar ik vrees dat deze rammen veel grotere lammeren produceren.
De bewoners hadden al een keer gebeld dat er een schaap op haar rug lag, en ze hadden er ook al een keer een op de pootjes teruggezet.
Toen we kwamen zagen we er net een op haar rug gaan liggen. En weer moeizaam overeind komen.
Zelfs een Schoonebeker schaap blijft wel eens op haar rug liggen als haar buik vol lammetjes zit, maar het gebeurt niet gauw.

Tot mijn verbazing zag ik een groot schaap met een lam lopen. Het eerste! Een stevig jong ding, van een dag oud.
Dat kan nog helemaal niet! Deze kudde is pas 4 februari uitgerekend.
Daar zouden ze zich aan moeten houden, anders wordt het ingewikkeld.
In de hoek van de wei lag ook een dood lam. Het was helemaal heel, drooggelikt en had duidelijk een tijdje geleefd.
Potverdorie. Was ik vanochtend alvast maar gaan kijken!
Everaert pakte het zonder veel plichtplegingen bij beide achterpootjes voor naar de destructie. Shit happens…

Voor de weldoorvoede Truuskudde houd ik mijn hart vast.
Die op hun rug liggende schapen en vroeggeboorten baren mij zorgen.
Nu ja, heb ik solidair ook wat te baren…

Both comments and pings are currently closed.

Comments are closed.