te hooi en te gras

In Friesland draait het leven om de grasverwerkende industrie.
De veel geprezen plattelandsstilte moet wijken zodra het gras langer wordt.
Tractoren met messen, wentelaars, richelmakers en oprollers ronken zich zonder pauze door dag en nacht, om de oogst maar  voor het vallen van de regen veilig in het plastic te wikkelen.
Omdat mijn graaskavels postzegels zijn op een ansichtkaart van grasvelden zit ik er middenin.
Vanochtend zag ik een radeloze reeenmoeder vluchten voor een veel te grote, veel te snelle maaibalk, haar jong verstopt in het hoge gras.
Vanaf nu kijk ik niet meer zo onbevangen naar een baal hooi.