nieuwe weiden

Ik vond het vannacht al tamelijk koud, maar toen ik vanochtend de deur opendeed werd ik toch nog verrast door het schrapende geluid van kleine ijspegeltjes in de deuropening. Ongemerkt is het al gaan vriezen!
Vandaag is mijn laatste werkdag met de kudde.
Ik moet de schapen ergens gaan achterlaten in een fijne weide bij Fochteloo, maar ik weet allemaal nog niet hoe ik dat ga aanpakken.
Ik heb helemaal geen zin om op te houden met hoeden en in het bos wonen.
Ik wil nog helemaal niet scheiden van Lotje en Twiggy, van Scooter en Leidschaap.
Ik ga eerst maar eens een kopje oploscappucino maken en bedenken hoe de dag eruit moet zien…

Inmiddels is het avond en heb ik samen met Erika en Catrinus de schapen naar een grazige wei gebracht.
De arme beestjes waren nog een beetje groggy van inentingen tegen rotkreuopel en Q koorts en haalden het maar net.
Alleen omdat er langs de kant zulke lekkere eikels lagen liepen ze steeds een boompje verder.
Omdat er vanmiddag lichte motregen was voorspeld zijn we allemaal kleddernat geregend door iets wat nog het meest op natte sneeuw leek.
Voor het eerst had ik het weer eens ouderwets koud.
Met dikke droge sokken aan rooster ik nu tamme kastanjes op mijn houtkacheltje.
Laatste nachtje in mijn woonkeet.