Boshuisje
Als een donderslag b
ij heldere hemel kwam het telefoontje van het blije meisje van Ad Hoc. Of ik de brief al gelezen had, vroeg ze.
Brieven van Ad Hoc betekenen zelden iets goeds.
Toen ik me had laten uitleggen dat het de opzegbrief voor mijn boshuisje was vroeg ze enthousiast; “en wil je dan in een ander pand van ons?”
Mijn opzegtermijn was twee weken, dus de dertigste moest ik eruit. Tjee.
Ik vroeg wat ze in de aanbieding had, en de blijheid verdween een beetje uit haar stem. Gelukkig maar, want ik vond het nogal ongepast.
“Nou”, zei ze aarzelend. “Eigenlijk niets. Of wilt u soms naar Heerhugowaard?”
Een dag later belde er een man met een grafstem. Stukken beter, vond ik. Hij wist niet of ik er blij mee was, maar ik mocht nog tot eind augustus blijven zitten.
Nu ja. Fijn. Dat nou niemand ziet dat ik de aangewezen persoon ben om tot mijn dood in dat huisje te wonen en er dieren op te lappen, fikkiestokers te vangen en fietspompen uit te lenen.
Moet ik dan toch maar naar Friesland verhuizen? Is dat dan voorbestemd?
Maar waar haal ik hier een boshuisje vandaan waar de boswachters zo aardig zijn?
En wie zorgt er straks voor de druif en mijn appelboompje?
You can skip to the end and leave a response. Pinging is currently not allowed.
Hoi Hilde,wat een akelig bericht over je boshuisje,ik hoop dat daar een oplossing voor komt.
Ik vind je weblog geweldig leuk om te lezen,je hebt zeker schrijverstalent,en je hebt ons ook nog eens aan het zoeken gekregen (man,dochter en mij).Wat je plant betreft,wij kwamen aan de sarracenia rubra ssp jonessii.Toch bijzonder dat je die op de hei tegenkomt want eigenlijk wonen ze in N Amerika.Ik denk dat hij is overgewaait uit een tuincentrum of zo.groetjes
Hey Hilde,
Wat een knus huis bewoon je zeg! Kan me nu voorstellen dat het knap beroerd is om zo’n bericht te krijgen. Hopenlijk keert het tij bij diegene die de beslissing heeft genomen. Jij hoort daar gewoon thuis.
Is de misterieuze plant misschien familie van de klaproos? Lijkt er wel een beetje op.
De rust in ons huis is nu enigzins weer teruggekeerd nu diesel er niet meer is. Toch nog steeds vreemd. Heb je al iets van hem gehoord.
Wel ga nu mijn eigen schaapskudde verplaatsen met Ian. See you soon.
Groetn Nico
Ik leef als ervaringsdeskundige met je mee, en duim voor jou dat ze begin augustus smeken of je niet toch nog een jaartje…. Al weet je dat je zolang geboft hebt met je duinhuisje is dat op dit moment geen troost!
ik denk aan je en geniet ondertussen van je blogberichten
H.